Το πέτρινο γεφύρι

      

Διαδρομές στη Σύλλη -- 20 Οκτωβρίου 2012 ("Εκεί που κάποτε μιλούσαν Ελληνικά")

Σήμερα που η Ελλάδα θρηνεί την απώλεια του ιστορικού γεφυριού της Πλάκας ... ας μνημονεύσουμε εδώ ένα άλλο πέτρινο γεφύρι του Ελληνισμού ... χάρις σε παλιό άρθρο του προέδρου της Ένωσης Συλλαίων, Τάκης Σαλκιτζόγλου:                             

   ΤΟ  ΠΕΤΡΙΝΟ  ΓΕΦΥΡΙ  ΤΗΣ   ΣΥΛΛΗΣ

          Στο  μέσον  της  Σύλλης  ένα  παλαιό  πέτρινο  γεφύρι  ενώνει  τις  δύο  πλευρές  του  χειμάρρου,  τη  βόρεια  με  τη  νότια. Μια  ενδιαφέρουσα  λεπτομέρεια  της  Οθωμανικής  Ιστορίας  σχετίζεται  με  το  μικρό  αυτό  γεφυράκι,  όπως  την  διηγούνταν  οι  παλιοί  κάτοικοι  της  Σύλλης.

Κατά  τη  διάρκεια  της  Ελληνικής  Επανάστασης  δύο  στρατεύματα  της  Οθωμανικής  Αυτοκρατορίας  ένωσαν  τις  δυνάμεις  τους  για  να  εκπορθήσουν  την  ελληνική  πόλη  του  Μεσολογγίου : το  στράτευμα  του  Μεχμέτ Ρεσίτ  Πασά (ή  Κιουταχή)  και  ο  αιγυπτιακός  στρατός  του  Ιμπραήμ   ( γιού  του  Μωχάμετ  Άλη , χεδίβη  της  Αιγύπτου ).  Αυτοί  οι  δύο  στρατηγοί  όμως  δεν  τα  πήγαιναν  καθόλου  καλά  μεταξύ  τους, ο  ένας  έριχνε  την  ευθύνη της  αποτυχίας  της  πολιορκίας  στον  άλλον. Όταν  μετά  από  μακροχρόνια  πολιορκία  το  Μεσολόγγι  επιτέλους  εκπορθήθηκε  χώρισαν  αλλά  οι  σχέσεις  τους  ήταν  ήδη  πολύ  κακές.  Αυτά  συνέβαιναν  τον  Απρίλιο  του  1826.

Όταν στα 1831  επαναστάτησε  η  Αίγυπτος  εναντίον  της  Οθωμανικής  Αυτοκρατορίας  ο  Ιμπραήμ  ετέθη  επικεφαλής  του  αιγυπτιακού  στρατού.  Προήλασε  μέσω  Παλαιστίνης  και  Συρίας  και  έφτασε  μέχρι  την  πεδιάδα  του  Ικονίου  όπου  έδωσε  μεγάλη  μάχη  κατά  του  οθωμανικού  στρατεύματος,  του  οποίου  αρχιστράτηγος  ήταν  τώρα  ο  ίδιος  ο  Μεχμέτ  Ρεσίτ-πασάς (Κιουταχής), με τον  οποίο  είχε  έρθει  πολλές  φορές  σε  ρήξη ο  Ιμπραήμ.  Ο  αιγυπτιακός  στρατός  νίκησε  και  συνέλαβε  αιχμάλωτο  τον  ίδιο  τον  Κιουταχή.

Τότε  ο  Ιμπραήμ  έβγαλε  το  άχτι  του  εναντίον  του  άσπονδου  τέως  συμμάχου  του  και  εχθρού  του.  Οδήγησε  λοιπόν  τον  Κιουταχή  επάνω  στο  πέτρινο  αυτό  γεφύρι  της  Σύλλης  και  διέταξε  όλους  τους  Έλληνες  κατοίκους  της   να  έρθουν,  να  περάσουν  από  μπροστά  του    και  να  τον  …φτύσουν.  Αυτά  συνέβησαν  στα  1832.

Το  περιστατικό  αυτό  το  διηγούνταν  οι  γεροντότεροι  κάτοικοι της  Σύλλης  μέχρι  τις  αρχές  του  20^ου  αιώνα.  Αποκαλούσαν  μάλιστα  το  έτος  1832  ως  χρονιά  του  αράπη (« αράπ-σενεσί »),  δηλαδή  του  Αιγύπτιου  Ιμπραήμ.

 Αυτός  είναι  και  ο  λόγος  για  τον  οποίον ο  δρόμος    που  περνά  από  εκεί  αποκαλείται  μέχρι  σήμερα « Μισιρλίογλου  σοκάκ »  ( δηλαδή    δρόμος  του  γιού  του  Αιγύπτιου ).

Τάκης Σαλκιτζόγλου

[Article by Takis Salkitzoglou about Sille's stone bridge, remembered by past generations of Sillean Greeks as the place where defeated Reşid Mehmed Pasha (Kütahı) was forced to stand in 1832 ("year of the Arab") by victorious Ibrahim Pasha ... in order to be spat on by the local Greeks. (Interestingly, the nearby street is to this day called "Misirlioglu sokak" = "Egyptian's son's street"!)]